Çoğunlukla Çukurova bölgesinde yetiştirilen şalgam, mor ve kırmızı renklerde olan bir bitkidir. Boyu 50 ve 120 santimetre arasında değişen bitkinin parça parça, tüylü yaprakları ve sarı çiçekleri vardır. Çiçekleri parlak ve düz sarı olduğu gibi beyaz da olabilmektedir. Oval biçimindeki yapraklarının rengi yeşil olmakla beraber; kenar kısımları düz ya da dişlidir. Hem erkek hem dişi çiçeği bir arada bulunan bitki için kısaca ‘erselik’ diyebiliriz. Yaprakları da yenebilen şalgam, köklerinin genişliğiyle bilinir. Şişkin bir koniyi andıran basık ve elips görünümlü yerleri, bitkinin kökü; yani sebze kısımlarıdır.
Bu kökün dış yüzeyi kırmızı, sarı, mor, beyaz ve yeşil renklerde olabilmektedir. Kökün sert olan etli kısmı ise beyaz ya da mavimsi bir renkte olmaktadır.Şalgam bitkisi ılık ve serin mevsimlerde yetişir. Ancak yine de soğuk havalara karşı dirençlidir. Bu sebeple ülkemizde birçok bölgede yetiştirilmektedir. Şalgam bitkisi, soğuk havaya dayanıklı olmasına rağmen sıcaklığı sevmez. Sıcak ve kurak hava koşullarından olumsuz etkilenir. Büyüme döneminde sıcaklıkların yüksek olması, bitkinin sağlıksız gelişimine sebep olmaktadır. Şalgam bitkisi suyu çok sevdiği için, sıcak ve kurak iklimlerde yetiştirilirken çok sık sulanması gerekmektedir. Ayrıca şalgamda sulamayı yağmurlama şeklinde yapmak gerekiyor. Şalgam bitkisi ülkemizde çeşitli şekillerde değerlendirilmektedir. Ülkemizde şalgamın en popüler kullanımlarından biri şalgam suyudur. Şifası saymakla bitmeyen bu içecek; özellikle Adana, Mersin ve Osmaniye yöresinde çok meşhurdur. Bunun dışında şalgamın yaprakları salatalarda çiğ halde kullanılmaktadır. Yemeklerde garnitür olarak kullanılabilen şalgam, birçok çorba ve sosların ana malzemesidir. Bunun dışında Türkiye’nin mutfak kültüründe, şalgamın onlarca yemek tarifi mevcuttur: Şalgam dolması, şalgamlı patates, şalgam püresi, şalgam aşı vs.
