Süsleme sanatı alanında geçmişi 18. yüzyıla dayanan rokoko sanatı, Avrupa ülkelerinin güzel sanatlar konusundaki zevkleri ile benzerlik gösteren süslemeler olup, birçok tarihi yapının iç mekan süslemesinde kullanılmıştır. Fransızca dilinde çakıl taşı anlamına gelen rokoko, yapı dekorasyonunda önemli bir yere sahiptir. Barok akımına tepki niteliğinde oluşmuş ve barok stilinden daha zarif ve ince çizgilere sahiptir. Barok stili rokoko akımına göre daha gösterişli ve cesur çizgileri içermektedir. 1750 yılından sonra gelişmesi süren rokoko sanatı, İngiltere, Fransa ve Güney Almanya gibi ülkelerde yaygın bir biçimde kullanılmaya başlanmıştır. Yüzey süslemesi sanatı olmasından dolayı mimarlık işi ile ilgisi olmayan rokoko sanatı, birçok örneğinde görkemli süslemesi ile dikkat çeker. Duvar süslemelerinin yanı sıra, heykelcilerin ve ressamların da etkilendiği rokoko bu alanlarda birçok eserin ortaya çıkmasına neden olmuştur.
Barok akımının son aşaması olarak ortaya çıkan rokoko, barok stilinin ardından gelen sanat akımlarına verilen addır. 16. yüzyıl sonlarına doğru, Hollanda’nın denizlere olan egemenliği sona erince Fransa’da rokoko denilen sarayların ve soyluların yaşamını yansıtan bir resim sanatı ve dekorasyon türü ortaya çıkmıştır. 1789 Fransız İhtilali Avrupa barok saray saltanatını sona erdirerek, yeni bir akım olan rokoko akımının başlamasına neden olmuştur. Fransa'da XV. Louis (1715-1774) döneminde soyluların çok değer verdiği bir akım olarak anılmaktadır. Fransa rokoko sonrası Venedik’te bu sanatın etkisi altında kalan ülkelerden biri olmuştur. Fransa’da soylu kesimin beğendiği ve kullandığı bir sanat olması pek çok ülkenin de bu sanata olan ilgisini artırmıştır. Motif olarak deniz kabuğu ve bitki motiflerinin yanı sıra C ve S harflerinin sıkça yer verildiği desenler yapılmaktadır. Desenlerde anlam yerine görsellik ön plana çıkarılmak istenmektedir. Daha önce baskın bir sanat akımı olan Barok sanatındaki gösterişli ve fazlasıyla görkemli hale dönüştürülen yapıların yanı sıra rokoko sanatında daha sade ve yalın bir tarz benimsenmiştir. Kullanım alanı her geçen birçok alana yayılan rokoko, mücevherden, porselene kadar birçok konuda etkisini göstermiştir. Rokoko ile yapılan bir eserin; zarif, eğlenceli, zeki, kolay anlaşılır, oldukça yapay, abartı zenginlik gösteren, cilalı ve süslü özellikleri bulunmaktadır. Barok sanatına nazaran yumuşatılmış renkler ve motifler kullanılan bir akımdır. Barok kadar süslü özellikleri olan ancak süslemeleri detaylarda gizli ve küçük boyutlarda çalışılmaktadır. Rokoko stili ile çalışılmış eserlerde süslemeler ayrıntılı ve dikkatle ince ince işlenmektedir. Rokoko stilinde çerçeve kullanılmamakla birlikte serbestliğe önem verilse de simetrinin dışına çıkılmasına izin verilmez. Büyük yapı ve sarayların dekorasyonu amacıyla kullanılan rokoko sanatında gösteriş ve pahalı giysilerin çizilmesi ön plandadır. Rokoko sanatının birçok eser vermiş sanatçılarından biri olan William Hogard, Şölen isimli çalışması ile bilinmektedir. Eserinde erkeklerin kadınlardan daha fazla süslü olduğu motifleri ele almıştır.
Diğer önemli sanatçısı ise Wattaea’dır. "Parkta Toplantı" isimli eseri ile sarayın bahçesinde yer alan insanlar bulunmaktadır. Eserin en belirgin özellikleri yüzlerin aynı, kıyafetlerin ise oldukça gösterişli olmasıdır. Çizimlerdeki yüzlerin aynı olma özelliği rokoko sanatının genel bir özelliği olmasının yanı sıra, pahalı, gösterişli kıyafet ve mekanlar da bu sanatın vazgeçilmez ögeleri arasındadır. Rokoko akımında İngiltere'de Reynold, Thomas Gainsborough ve Van Dyck‘ın resimlerinden çok şey esinlenilmiştir. Bu kişiler genellikle İngiliz sosyetesini resmetmişlerdir. İtalyanlar da rokoko akımında güzel işler çıkarmışlardır. Canaletto ve Guardi Venedik şehrinin zengin kesimlerini, bayram eğlencelerini ve kentten genel görünümleri resmetmişlerdir. İspanya’daki temsilcisi olarak, Francisco Goya resimleriyle trajik anlatımı benimsemiştir. Saray ve soyluların portrelerinde onları eleştiren nitelikte eserler ortaya çıkarmıştır. Resimlerinde hoppa ve salaş bir hava sezilmektedir.
