Gözlerimizle gördüğümüz renkler, aslında beynimizin bize sunduğu bir illüzyondur. Ancak herkes bu renkli dünyayı aynı şekilde algılamaz. Toplumun yaklaşık %8’i –özellikle erkeklerde daha yaygın olmak üzere– renkleri farklı görür. Bu duruma renk körlüğü adı verilir.
Renk körlüğü, genellikle kalıtsal bir durumdur ve gözdeki retina tabakasında bulunan koni hücrelerinin bazı renkleri ayırt edememesiyle ortaya çıkar. En yaygın türü, kırmızı ve yeşil tonlarını birbirinden ayıramamaktır. Bu kişiler için trafik lambaları, meyveler ya da kıyafet seçimleri alışılmışın dışında bir deneyim olabilir.
Peki bir kişi renk körü olduğunu nasıl fark eder? Çoğu insan, renkleri farklı algıladığını çocuk yaşta öğretmeninin ya da ailesinin fark etmesiyle öğrenir. Örneğin, kırmızı bir çileği kahverengimsi görebilirler ya da yeşil bir yaprağı sarımsı. Bu durum, günlük hayatı her zaman büyük ölçüde zorlaştırmaz, ancak bazı meslek seçimlerinde (pilotluk, elektrikçilik gibi) kısıtlamalara neden olabilir.
Renk körlüğü yalnızca bir eksiklik olarak değil, aynı zamanda farklı bir algılama biçimi olarak da görülmelidir. İlginçtir ki bazı renk körleri, kamuflajlı desenleri normal görüşe sahip insanlardan daha iyi ayırt edebilir. Ayrıca son yıllarda geliştirilen özel gözlükler, bazı türlerdeki renk körlüğünü kısmen telafi edebiliyor. Bu gözlükleri ilk kez takan bir kişinin renkleri "gerçek" halleriyle ilk kez görmesi, çoğu zaman duygusal bir anıya dönüşüyor.
Renk körlüğü, insanların dünyayı farklı şekillerde algılayabileceğini bize hatırlatıyor. Renkleri nasıl gördüğümüz kadar, farklılıkları nasıl kabullendiğimiz de bir o kadar önemli. Belki de hayatı daha renkli kılan, bu farklı bakış açılarıdır.
