Redback, Karadul ailesinin başka bir kuzenidir. Ancak, bu tür pek fazla yaygın değildir. Avustralya’ya özgüdür fakat üzüm ihracatı ile Yeni Zelanda, Belçika ve Japonya’ya yayılmıştır. (Bu örümcek türü sıklıkla üzüm yaprakları ve iç demetleri üzerine yuva ve ağlar oluşturur.) Tür, sıcak çölleri ve soğuk dağ tepeleri haricinde tüm kıtanın çeşitli ortamlarında yaşayan Avustralya genelinde yaygınlaşmıştır. Türler aynı zamanda kentsel alanlarda da bulunur, sıklıkla konutlarda yuvalar yapar. Kırmızı sırt, siyah renkli sırtındaki belirgin kırmızı çizgi veya kum saati şeklindeki iziyle tanımlanır. Bu işaret, dişi redbacklerde erkeklerinkinden daha belirgindir. Redback örümcekleri saldırgan değildir ve rahatsız edildiğinde ölü olarak taklit etmeye daha yatkındır ancak yumurtalarını savunan bir dişi örümcek ısırabilir. Isırıklar, örümcek ayakkabı veya kıyafet içerisine girdiğinde veya giyinirken mağdurun derisine sıkıştığında da ortaya çıkar. Hem erkek hem de dişi redback’leri zehirlidir, ancak en çok tedbir alınması gereken öncelikle dişi ısırmalarıdır. Isırılan tüm kurbanlardan sadece %10-20 zehirlenmektedir. Zehir, ağrı, terleme, hızlı kalp atışları ve şişmiş lenf düğümleri üreten alfa-latrotoksinler adlı bir karışım nörotoksindir. Örümcek, enjekte ettiği zehir miktarını kontrol edebilir ve bu belirtilerin şiddeti sıklıkla ne kadar zehrin verildiğine bağlıdır. Avustralya’da her yıl 250’den fazla bu örümceğin ısırıkları tedavi edilmektedir, çoğu antivenin ile. Araştırmacılar ve hekimler redback antivenin etkinliği konusunda bölünmüş durumda, bazı çalışmalar belirtilerin tedavisinde veya ağrının giderilmesinde etkili olmadığını göstermektedir.
