İyi ya da kötü, petrol bugünün dünyasında çok önemli bir emtiadır. Sadece arabalarımızın çoğuna yakıt sağlamakla kalmıyor, aynı zamanda birçok sektöre de yakıt sağlıyor. Çok fazla petrole sahip olan ülkeler de çok fazla güce sahipler çünkü buna sahip olmayan ülkeler ekonomilerini beslemek için buna ihtiyaç duyuyorlar. Bu nedenle, petrol üreten devletler, petrolsüz devletler üzerinde büyük bir kaldıraç gücüne sahiptir. Petrol zengini ülkelerin çoğu, Petrol İhraç Eden Ülkeler Örgütü’nün kısaltması olan OPEC olarak bilinen uluslararası bir hükümet kuruluşunun üyesidir.
OPEC’in amacı, ” Üye Ülkelerinin petrol politikalarını koordine etmek ve birleştirmek ve tüketicilere verimli, ekonomik ve düzenli bir petrol arzı, üreticilere istikrarlı bir gelir ve adil bir getiri sağlamak için petrol piyasalarının istikrarını sağlamaktır. petrol endüstrisine yatırım yapanlar için sermaye yaratmaktır.” Bu nedenle OPEC, petrol üreten ülkeler için uluslararası bir lobi grubu gibidir. Örgüt 1960 yılında kuruldu ve başlangıçta Irak, İran, Kuveyt, Suudi Arabistan ve Venezuela olmak üzere sadece beş üyeden oluşuyordu. Bugün, grup kurucu üyelerinin de onüç üyeden toplam yanı sıra sahiptir Libya, Birleşik Arap Emirlikleri, Cezayir, Nijerya, Gabon, Angola, Ekvator Ginesi ve Kongo.
Dünyanın en büyük petrol üreticisi ülkelerinden bazılarının OPEC’in bir parçası değildir. Bu ülkeler, ABD, Rusya, Çin ve Kanada gibi ülkelerdir. Toplamda, bu üye olmayan ülkeler, küresel petrol üretiminin yaklaşık %40’ını oluşturuyor. Bununla birlikte, aynı ülkeler aynı zamanda petrol tüketiminin yaklaşık olarak aynı yüzdesini oluşturuyor. OPEC, 1970’lerde, grubun üye devletlerinin petrol endüstrilerini kamulaştırdığı, yani emtianın piyasa fiyatını belirlemede önemli söz sahibi oldukları bir dönemde, iki büyük kriz sırasında öne çıktı. 1973’te Arap üye devletleri, 1973 Arap-İsrail savaşı sırasında İsrail’e verdikleri destekten dolayı misilleme olarak ABD’ye ve diğer bazı ülkelere ambargo başlattı. Bu, petrol fiyatlarında bir artışa ve ambargo uygulanan ülkelerde muazzam bir yakıt sıkıntısına yol açtı. 1979’da bir krizden sonra başka bir kriz ortaya çıktı.Petrol zengini İran ülkesindeki devrim , ham petrol fiyatlarında büyük bir artışa yol açtı. Bu zamana kadar, dünyanın geri kalanı ve özellikle ABD, büyük ölçüde OPEC üyelerinden gelen yabancı petrole büyük ölçüde bağımlıydı.
