Hera, Yunan mitolojisinin en önemli tanrıçalarından biridir ve Olimpos Dağı’ndaki on iki büyük tanrıdan biridir. Zeus’un kız kardeşi ve aynı zamanda eşi olan Hera, evlilik, kadınlar, doğurganlık ve aile kurumunun koruyucusu olarak bilinir. Roma mitolojisindeki karşılığı Juno’dur. Kronos ve Rhea’nın kızı olan Hera, Titanların devrilmesinden sonra Zeus ile birlikte Olimpos’un yönetici tanrılarından biri haline gelmiştir. Hera, genellikle tahtında otururken, yanında bir tavus kuşuyla veya bir aslanla betimlenir; bu hayvanlar onun gücünü ve görkemini simgeler.
Hera’nın en belirgin özelliklerinden biri, kıskanç ve intikamcı yapısıdır. Zeus’un sadakatsizliği karşısında öfkesini genellikle onun aşık olduğu kadınlardan veya bu birliktelikten doğan çocuklardan çıkarır. Örneğin, Herakles (Herkül), Zeus’un başka bir kadından olan oğlu olduğu için Hera’nın gazabına sıkça maruz kalmıştır. Herakles'in hayatını zorlaştırmak için birçok engel ve görev koyduğu anlatılır. Bununla birlikte, Hera yalnızca kıskanç bir tanrıça değil, aynı zamanda kadınların ve anneliğin kutsal simgesidir. Evliliğin kutsallığını ve kadınların toplumdaki yerini koruma amacı güden bir figür olarak da görülür. Bu bağlamda, onun felsefesi; düzenin, bağlılığın ve ailevi sorumlulukların kutsanması olarak yorumlanabilir.
Hera'nın hikâyeleri, Yunan toplumunun kadın ve evlilik anlayışını yansıtır. Otoriter ve onurlu bir karaktere sahip olan Hera, aynı zamanda tanrılar meclisinde de söz sahibidir. Bazı anlatılarda, tanrılar arasında çıkan anlaşmazlıklarda arabulucu rolü üstlenir. Onun karakteri, sadece duygularla hareket eden bir tanrıçadan ibaret değildir; o, gücünü ve onurunu korumayı bilen bir figürdür. Mitolojik anlatılarda, Hera'nın sabrı, stratejik zekâsı ve gerektiğinde cezalandırıcı yönüyle, hem saygı duyulan hem de korkulan bir tanrıça olduğu görülür. Bu yönleriyle Hera, mitolojide yalnızca bir evlilik tanrıçası değil, aynı zamanda güçlü bir kadın figürünün simgesidir.
