LIDAR, "Işık Tespiti ve Uzaklık Tayini" anlamına gelen "Light Detection and Ranging" sözcüklerinin kısaltmasıdır. En yalın haliyle; lazer ışınlarını kullanarak, nesnelerin, ölçüm aleti arasındaki uzaklığını ölçmeye yaran bir uzaktan algılama teknolojisidir. Işık hızında çalışması dolayısıyla ölçüm yaptığı alanı çok hızlı bir şekilde, yüksek doğrulukla ölçebilmektedir. Bu sayede, gerek topografik haritaların oluşturulmasında, gerekse diğer başka teknolojik çalışmalarda yoğun bir şekilde kullanılmaktadır.
20. yüzyılın başlarında, Albert Einstein ve Max Planck, ışığın sadece dalgalar halinde yayıldığını değil, aynı zamanda parçacıklar (foton) halinde de yayıldığı gerçeğini ortaya çıkardılar. Bu sayede, hem ışığın doğasını daha iyi bir şekilde anlayabildik, hem de kuantum teorisinin temellerini atmış olduk. Fakat en nihayetinde, temel bilimlerde yaşanan böylesine olağanüstü bir gelişme, sadece yaşadığımız evreni, doğayı anlamamıza katkı sağlamaz, bunun yanında başka yepyeni teknolojilerin keşfine de büyük olanaklar sağlar. Buna uygun olarak, ilerleyen yıllarda bu çığır açıcı bilimsel gelişme sayesinde, 1960 yılında, Theodore Maiman isimli bir Alman fizikçi, fotonları kullanarak oluşturduğu bir optik düzenek sayesinde ilk kez lazer ışımasını keşfetti. Lazer ışınlarının keşfi, LIDAR için de büyük önem taşıyordu, çünkü LIDAR doğrudan lazer ışınlarını kullanarak çalışmaktaydı. Lazer keşfinin ardından, hemen bir yıl sonra karşımıza ilk LIDAR örneği çıkmaktaydı. Hughes Aircraft Company ismini taşıyan bir havacılık şirketi tarafından geliştirilen bu yeni ölçüm teknolojisi, birçok bilim dalında ve çok daha yeni teknolojilerde kullanılmaya başlanacaktı. Fakat ilk yıllarda beklediği değeri görmemiş, ancak 1980'li yıllara geldiğimizde kullanımının çeşitlendiği ve daha popüler olduğunu görmüş olacaktık.
LIDAR, aslında gayet basit bir çalışma prensibine sahiptir. Bunu yaparken de, RADAR (İng: "Radio Detection and Ranging", Tr: "Radyo Tespiti ve Uzaklık Tayini") teknolojisinden farklı olarak, radyo dalgaları yerine lazer ışınları kullandığı için sabit olarak değil, sürekli hareket halinde çalışmaya ihtiyaç duyar. Çünkü radyo dalgalarının her yöne yayılım yapmasının aksine lazer ışınları tek bir çizgi üzerinde yayılır. Bu nedenle, ya bir uçağa, ya da bir arabaya takılı olarak, etrafını sürekli tarar ve saniyede bazen 150.000 kadar lazer ışını göndererek, neredeyse yüz milyonlarca noktadan oluşan bir "nokta bulutu" meydana getirir.
