Kyoto Protokolü, 1997’de 169 ülkenin katılımıyla Japonya’nın Kyoto şehrinde imzalanmıştır. Birleşmiş Milletler İklim Değişikliği Çerçeve Sözleşmesi’ne ek niteliğinde uluslararası bir anlaşmadır. Protokolün yürürlüğe girme yılı 2005’tir. Protokol imzalandıktan sonra yürürlüğe girebilmesi için sekiz yıl beklenmiştir. Bunun nedeni, protokole imza atan ülkelerin emisyonlarının yeryüzündeki toplam emisyonun %55’ine ulaşmasını sağlamaktı. Rusya Federasyonu’nun protokole imza atmasıyla 2005’te bu değere ulaşılmıştır. 2009 yılı itibariyle bu protokole imza atmış ülkelerin sayısı 184 olmuştur.
Kyoto Protokolü’nün asıl amacı, küresel ısınma ve iklim değişikliği konusunda önlemler almaktır. Çünkü protokolün çıkış noktası, sera gazlarının küresel ısınmaya neden olduğu ve bu oranın yaşamı tehdit eder boyutlara ulaşmasıdır. Protokole imza atan ülkeler, karbondioksit ve sera etkisine neden olan diğer gazların salınımını azaltmayı, azaltamıyorlarsa salınım ticareti yoluyla haklarını artırmayı yükümlenmişlerdir. Salınım ticareti ise atmosfere aşırı derecede sera gazı salan ülkelerin, salması gerekenin altında sera gazı yayan ülkelerin kredilerini satın alma hakkını ifade etmektedir.
Protokolün hedefi, atmosferdeki sera gazlarının oranını 1990 yılındaki değerine çekmektir. Ancak Birleşmiş Milletler sanayileşmiş ülkelerin 2010 yılı için belirlenen hedeften fazlasıyla saptığını ve 1990 yılındaki oranın %10 üzerinde olacağını tahmin etmektedir.
