Papağanlarda iletişim, “Çapkın kraker istiyor” cümlesini katbekat aşıyor. Bu sayfadaki muhabbetkuşlarıyla aynı familyadan olan rengârenk kuşlar, aslında farklı lehçelerle konuşuyor. Biyolog Timothy Wright ile New Mexico Eyalet Üniversitesi’ndeki ekibi, Kosta Rika’da yaşayan Amazon papağanlarının çıkardığı sesleri sonogram kullanarak karşılaştırdı. Sonuçta, kuşların sürüdeki diğer kuşlarla temas halinde kalmak için belli bir ses çıkardığını, ama bu sesin akustik yapısının bölgeye göre farklılık gösterdiğini buldular. Üstelik bir kuş diğer bir kuşun yerel aksanını duyduğunda, kendi çıkardığı sesleri yeni cıvıltıya uyum sağlayacak biçimde değiştiriyordu. Laboratuvarda daha küçük papağanlardan oluşan sürülerle de benzer sonuçlar elde etmişler. İnsanlar da, papağanlar da ses çıkarmayı benzer şekilde öğreniyor: Her ikisi de önce dinliyor, sonra duyduklarını tekrar ediyor. Bu şekilde iletişim kuran hayvanların sayısı görece az. Bu özellik, papağanların neden bu kadar popüler bir evcil hayvan olduğunun da açıklaması olabilir. Bu kuşlar doğal ortamlarında sağlam ikili ilişkiler ve sosyal sistemler kuruyor; esaret altında da çevrelerindeki insanları taklit ederek bu bağı yeniden kurmaya çalışıyor olabilirler. “Başkaları gibi ses çıkarmayı öğrenmek papağanlar için çok önemlidir,” diyor Wright. “Sesiniz bir başkasının sesine benziyorsa, onun grubuna aitsinizdir.” —Scott Burkhard
