Birbirine aşık iki genç; Tispe ve Piremus. Komşuydular ve beraber büyüdüler. Aileleri bu aşka karşıydı. Birbirlerini görmelerine pek izin verilmezdi. Ancak komşu olan iki evin arasında çatlak vardı ve gençler aşklarını bu çatlaktan dile getirirdi. Bir gece ormanda buluşmaya karar verdiler. Tispe buluşma yeri olarak belirledikleri ağaca Piremus’tan önce ulaştı. Ancak ağacın altında avını yiyen Aslan’la karşı karşıya geldi. Korkarak kaçtı ancak kaçarken eşarbını düşürdü. Piremus geldiğinde aşkının eşarbını ve Aslan’ın ağzını kanlar içinde olduğunu gördü. Hançerini çıkardı ve aşkının öldüğünü düşünerek canına kıydı. Tispe aşkından ses seda çıkmaması üzerine tekrar buluşma yerine geldi. Ancak Piremus’un cansız bedeniyle karşılaştı. Ve elinde de onun eşarbı. Tispe de hançeri aldı ve göğsüne sapladı. Aşk uğruna iki hançer darbesi ve beraber giden canlar. Ve bu olay sonrası Tanrı yüce aşkı ölümsüzleştirmek adına buluşma noktasındaki ağacı onlara adadı. Piremus’un kanı ağacın meyvesi (karadut), Tispe’nin gözyaşı da ağacın yapraklarına dönüştü. Lekesi çıkmayan karadutun tek temizleyicisi yaprakları… El karadut yaprağı ile ovuşturulduğunda leke çıkar.
