Beş çayı, İngiliz kültürünün en ikonik geleneklerinden biridir ve 19. yüzyılın başlarına kadar uzanır. Bu gelenek, 1840 yılı civarında Bedford Düşesi Anna tarafından başlatılmıştır. O dönemde günde sadece iki ana öğün yenirdi: kahvaltı ve akşam yemeği. Akşam yemeği genellikle saat 8 ya da 9 gibi geç bir vakitte servis edilirdi. Düşes, öğleden sonra acıktığı için saat 4 civarında odasına çay, ekmek ve küçük atıştırmalıklar getirilmesini isterdi. Zamanla bu alışkanlığını arkadaşlarıyla da paylaşmaya başladı ve kısa sürede bu fikir İngiliz soyluları arasında yaygınlaştı. Geleneksel beş çayı sunumunda demlenmiş siyah çay (Earl Grey veya Assam gibi) süt ve şekerle servis edilir. Çayın yanında ise hafif atıştırmalıklar bulunur—genellikle küçük sandviçler (salatalıklı, füme somonlu ya da yumurta ve tere otlu), reçel ve yoğun kaymakla sunulan sıcak çörekler (scone), ayrıca küçük kekler ve tatlılar. Bu yiyecekler çoğunlukla zarif, katlı servis tabaklarında sunulur.
Beş çayı başlangıçta sadece aristokrasiye özgü bir gelenek olsa da günümüzde her kesimden insan tarafından keyifle uygulanmaktadır. İngiltere'deki birçok otel ve çay salonu, beş çayı deneyimini lüks bir etkinlik olarak sunar. İnce porselenler, zarif dekorasyonlar ve hatta canlı müzik eşliğinde sunulan bu çaylar oldukça popülerdir. Ayrıca “afternoon tea” ile “high tea” arasında bir fark vardır. Afternoon tea, hafif ve sosyal bir öğündür; oysa high tea, işçi sınıfına özgü, daha doyurucu bir akşam yemeğidir ve et, balık ve ekmek gibi yiyecekler içerir. Beş çayı geleneği, İngiliz kültürünün zarafet, misafirperverlik ve geleneklerine olan bağlılığını yansıtır. İster lüks bir otelde, ister evde arkadaşlarla yapılsın, beş çayı gün içinde hoş bir mola sağlar ve dünya çapında insanlara keyif vermeye devam eder.
