Türkiye ve Yunanistan'daki eski maden işletmelerinin yakınındaki cüruf yığınları, gümüş madenciliğinin MÖ 3000 civarında başladığını gösteriyor. Gümüş ilk olarak, şu anda güney Irak'ta yaşayan Keldaniler tarafından icat edilen bir işlem olan küpelasyonla rafine edilmiştir. Erimiş metali sığ bir kapta ısıtmaktan ibaret olan bu yöntemde gümüşün üzerine güçlü bir hava akımı üfleniyordu. Bu, kurşun ve bakır gibi diğer metalleri oksitleyerek yalnızca gümüşü etkilenmediği için gümüş bileşikten ve alaşımdan ayrılmış olur. Atina'nın yükselişi, kısmen Laurium'daki yerel gümüş madenlerinin açığa çıkması ile mümkün oldu. Bu durumun etkileri MÖ 600'den itibaren ve Roma dönemine kadar işledi. Ortaçağda, Alman madenleri Avrupa'da ana gümüş kaynağı haline geldi. Gümüş, Peru, Bolivya ve Meksika'da zengin yataklar bulunan Orta ve Güney Amerika'nın eski uygarlıkları tarafından da çıkarıldı.
"Gümüş" kelimesi Eski İngilizcede seolfor ve siolfor gibi çeşitli yazım biçimlerinde görünür. Gümüş için Balto-Slavca sözcükler, Keltiberyalı form silabur gibi Germen sözcüklere oldukça benzerdir. Morfolojileri Hint-Avrupa olmayan bir Wanderwort'u önermesine rağmen, ortak bir Hint-Avrupa kökenine sahip olabilirler. Ag kimyasal sembolü, Latince "gümüş" anlamına gelen argentum kelimesinden gelmektedir.
Gümüş, sembolü Ag olan kimyasal bir elementtir. Periyodik tablonun 11. grubuna aittir ve atom numarası 47'dir. Gümüş, parlak, yumuşak, çok sünek ve dövülebilir bir metaldir. Tüm metaller arasında en yüksek elektrik iletkenliğine sahip metaldir; ancak çok pahalı olduğu için elektriksel amaçlarla yaygın olarak kullanılamamaktadır. Gümüş, saf yataklardan olduğu kadar argentit gibi gümüş cevherlerinden de elde edilebilir. Altın, bakır veya kurşun içeren cevher yataklarının yanı sıra yan ürün olarak da elde edilebilir. Gümüş havada oksitlenmez; ancak havadaki hidrojen sülfür ile reaksiyona girerek gümüş sülfit oluşumu nedeniyle metalin kararmasına neden olur. Bu nedenle gümüş ürünler düzenli temizlik gerektirir. Gümüş bileşiklerinde hemen hemen her zaman tek değerlik alır, ancak, bir oksit, bir fluorür ve çift değerli bir gümüş sülfid olarak da bulunabilmektedir.
Gümüş, birleşmemiş halde ve argentit ve klorarjirit (boynuz gümüşü) gibi cevherlerde bulunur. Bununla birlikte, çoğunlukla kurşun-çinko, bakır, altın ve bakır-nikel cevherlerinden madenciliğin yan ürünü olarak çıkarılır. Gümüşün dünya üretimi yılda yaklaşık 20.000 tondur. Topraktaki gümüş seviyeleri, bazen 44 ppm’e kadar çıkabilen mineral bakımından zengin topraklar dışında genellikle yüksek değildir. Metalik gümüş doğada kristal halinde, ancak genel olarak kompakt bir kütle olarak bulunur. Başlıca gümüş cevherleri Meksika, Bolivya ve Honduras'ta çıkarılan akantit ve Kanada'da çıkarılan stephanittir.
