Türkiye, Yunanistan, Yugoslavya, Romanya dışişleri bakanları tarafından Yunanistan’ın başkenti Atina’da, 9 Şubat 1934’te, Almanya ve İtalya’nın yayılmacı politikaları karşı sınırları koruma amacıyla imzalanan anlaşmadır. Türkiye, bağımsızlığını kazandığı 24 Temmuz 1923 Lozan Anlaşması sonrası, Atatürk’ün ”Yurtta sulh, cihanda sulh (barış)” ilkesi çerçevesinde hareket etti. Yunanistan ile Lozan’da konuşulan ”Nüfus Mübadelesi” sorununu çözdükten sonra karşılıklı dostluk anlaşmaları imzaladı. Hatta Türkiye, 1923-1930 arası dış politikada Arnavutluk, Bulgaristan, Yugoslavya gibi Balkan devletleriyle de dostluk anlaşmaları imzalayarak barışçı politikalar güttüğünü kanıtladı.
Bütün iyi niyetli gelişmelere karşın Nazi Almanyası ve faşist yapıdaki İtalya yayılmacı politikaları ile Balkan ülkelerini tehdit etmekteydi. İşte Balkan Antantı bu tehditlere karşı Türkiye’nin öncülüğünde kuruldu. Yunanistan, Yugoslavya, Romanya ve Türkiye Atina’daki antant ile güç birliği oluşturdu. Balkan Antantı, ülkelerin Balkanlar’da sınırlarını revizyonist devletlere karşı korumak amaçlı alınmış bir tedbir, Balkanlar’da kalıcı barışın sağlanması için atılmış bir adımdı. Antanta göre; taraflar birbirine danışmadan herhangi bir Balkan devleti ile birlikte siyasi harekette bulunmayacak, anlaşma yapmayacaktı. Balkan ülkeleri birbirine saygı göstereceklerdi. Balkanlı olmayan bir devletin saldırısına karşı alınacak önlemler saklı tutulacaktı. Türkiye, Balkan Antantı ile batı sınırlarının güvenliğini sağlamış oldu. Bulgaristan, Romanya ile sınır sorunları yaşadığı için ki Dobruca bölgesini almaya çalışıyordu, Arnavutluk ise italya ile yakınlığından dolayı antanta katılmadı. Ayrıca İtalya, antantı bozmak amacı ile siyasi adımlar attı. Arnavutluk’u işgal ederek antanta gözdağı verdi. Almanya da ekonomik etkisi ile boş durmadı. Nihayetinde Yugoslavya 1937 yılında Bulgaristan ile dostluk anlaşması yapınca antantın dağılması amaçlı temeller atıldı. II. Dünya Savaşı başladıktan sonra ise 1940 yılı içerisinde Balkan Antantı tarihe karıştı.
