Antik Yunan filozofu ve Yunan felsefesinin kurucu olan, heykeltıraş Sophroniskos’un ve ebe Fenarete’nin oğlu olan Sokrates günlerden bir gün sokağa çıkıp Atinalılara dedi ki: “Zeus’tan Apollonia kadar 500 çeşit tanrınız var. Halbuki kâinatta milimetrik bir düzen var, birden fazla el karışırsa bu düzen karışır yaratıcı bir tanedir.” dedi. Melethus diye biri onu, “Bu Sokrates denen adam devletin kabul ettiği tanrılara inanmıyor, gençlerin ahlakını bozuyor.” diye ihbar etti. Sokrates’i mahkemeye çıkardılar ve 501 kişi onu yargıladı. Yargılama sonucunda baldıran zehri içirilerek öldürülmesine karar verildi. Sokrates, bir ay hapis yattıktan sonra kendisine baldıran zehrini sunup “iç” dediler. Hiç tereddüt etmeden içeceği sırada hanımının ağladığını duydu ve “niye ağlıyorsun?” diye sordu. Hanımı “Seni suçsuz yere öldürüyorlar.” dediğinde Sokrates, eşine şu karşılığı verdi: “İyi ya işte suçlu yere öldürülsem daha mı iyi olacaktı?” dedi. Sonra da ağlamaya başlayan talebelerine dönüp “Unutmayın ben ne ilk ne son olacağım hak ve hakikati, gerçeği günlük hayat kaygılarının üstünde tutan birçok insanın akıbeti benim gibi olacak.” dedi ve baldıran zehrini içerek öldü. O gün bugündür inandığı değerler uğruna, doğru yaptıkları adına eğer birileri tarafından anlaşılmazda mahkum edilirse ve kendisine zehir verilip içmesi istenirse bunu rahatlıkla içen, haysiyetiyle yaşayan, dik duran, eğilmeden yaşayanların kullandığı bir metafordur bu baldıran zehri ve şurası çok dikkat çekicidir ki Sokrates mahkum eden 501 kişinin adını sanını yer yüzünde bilen yoktur fakat Sokrates bütün görkemiyle yaşıyor. Bitki olarak baldıran, baldırgan ya da ağı otu; zehir olarak baldıran ise şeytan tersi ya da yine baldırgan diye de bilinir.
