Alexandre Gustave Eiffel, “metal büyücüsü” olarak tanınan bir Fransız mimar ve mühendistir. 15 Aralık 1832’de Fransa’nın Djion kentinde François Alexandre Bonickhausen ve Catherine Mélanie Moineuse’ün en büyük çocuğu olarak doğdu. Ailesi, Eifel Dağları’nın yakınındaki bir bölgeden gelmiş ve “Eiffel” (Eyfel) adını almıştı. Babası, Fransız ordusunda askeri bir görevdeydi ve annesi ebeveynlerinden kalmış olan kömür işini sürdürüyordu. Gustave çocukluğunun büyük kısmını büyükannesiyle geçirdi. Liseyi, Dijon’daki “Lycée Royal”de tamamladı. Amcası Jean-Baptiste Mollerat ve kimyacı arkadaşı Michel Perret; Gustave’ın felsefe, teoloji, kimya ve madencilik gibi çeşitli konulardaki eğitiminde büyük rol oynadı.
Eiffel, kimya öğrenimi gördüğü Paris’teki “École Centrale des Arts et Manufactures”den 1855 yılında üstün başarıyla mezun olduktan sonra demiryolu köprüleri yapımında uzmanlaşmış bir şirkete girdi. İşi kavraması yalnızca birkaç yılını aldı ve kısa bir süre sonra köprü inşaatlarını yönetmeye başladı ve daha sonra da kendi şirketi olan “Eiffel & Cie”yi kurdu. Fransa’nın demiryolu ağı için ünlü Garabit Viyadüğü dahil olmak üzere çeşitli köprülerin yapımını üstlendi. Bu viyadük o yıllarda dünyanın en yüksek köprüsü olarak kabul edildi. Ustalığını yalnızca Fransa’da göstermedi. Amerika Birleşik Devletleri, İspanya, Brezilya, Uruguay, Peru, Meksika, Şili, Türkiye gibi diğer ülkelerde de dünya çapında ünlenen mükemmel yapılar üretti. Peru’daki “San Pedro de Tacna Katedrali”, Romanya’daki “Grand Hotel Traian”, İzmir’deki Konak İskelesi ve Peru’daki “Santa María Katedrali”de da dahil olmak üzere birçok ünlü yapının tasarımını ve yapımını gerçekleştirdi. Adını tarihe yazdıran en önemli çalışmalarından biri, Amerika’daki, heykel sanatçısı Frédéric Auguste Bartholdi’nin tasarladığı, “Özgürlük Heykeli”nin metal yapı iken uluslararası üne kavuşan diğer ünlü eseri ise Paris’teki “Eyfel Kulesi” oldu. Emekli olduktan sonra hayatının geri kalanını meteoroloji ve aerodinamiğe adadı.
Başarılı üniversite yıllarından sonra bir dökümhanede kayınbiraderinin yanında birkaç ay ücretsiz olarak çalıştı. İlk ücretli işi demiryolu mühendisi Charles Nepveu’nun sekreterliği oldu. Nepveu, Eiffel’e “Saint Germaine” demiryolunda inşa edilecek olan bir köprünün tasarım çalışmasını verdi. Nepveu’nun bazı işlerini devralan “Compagnie Belge de Matériels de Chemin de Fer” (Belçika Demiryolu Malzemeleri) şirketi, iki fabrikasının direktörlüğünü Eiffel’e verdi. 1857’de, Nepveu, Garonne nehri üzerinde inşa edilecek bir demiryolu köprüsünün metal işlerini Eiffel’e verdi. 1860 yılının mart ayından sonra, Nepveu’nun istifasını takiben projenin tamamını yöneten Gustave Eiffel, şirketin baş mühendisi oldu. 1865’te istifa etti ve bağımsız çalışmaya başlayarak Toulouse ve Agen’deki tren istasyonu inşaatlarını yaptı. 1866’da Mısır hükümetinin lokomotiflerin yapımını denetleme işini üstlenerek Mısır’a gitti. Bir mimar ve inşaat mühendisi olarak ünlenmesi ona daha çok proje kazandırdı ve 1866’da kendi atölyesini kurdu ve farklı ülkelerdeki projeleri üstlendi. Projelerin çeşitli kısımları Fransa’da üretiliyor ve sevk ediliyordu. Bu dönemdeki, örneğin konsol kirişli köprü konstrüksiyonlarının prefabrikasyonu gibi teknik buluşları çığır açıcı oldu.
6 Ekim 1868’de Théophile Seyrig ile birlikte “Eiffel et Cie” şirketini kurdu.1878’deki “Exposition Universelle”in (uluslararası sergi) binalarının çoğu onun tarafından inşa edildi ve zamanının önde gelen mühendislerinden biri olarak yerini sağlamlaştırdı. Théophile Seyrig ile ortaklığı 1879’da sona erdi ve şirket “Compagnie des Établissements Eiffel” oldu. Şirket, o yıl Fransa’nın ünlü demiryolu köprüsü “Garabit Viyadüğü” projesini ele geçirdi. 1884 yılında tamamlanan köprü, dünyanın en yüksek köprüsü olarak kabul edildi. 1881’de, daha önce heykelci Auguste Bartholdi tarafından tasarlanan ve inşasına 1879’da mühendis Eugène Viollet-Le-Duc tarafından başlanan Amerika Birleşik Devletleri’nin Özgürlük Adası’ndaki “Özgürlük Heykeli”nin, mühendisin ani ölümünden sonraki yapımını sürdürdü. Dev heykel Paris’teki atölyede bir araya getirilip kontrol edildikten sonra tekrar sökülüp parçalara ayrılarak ABD’ye gönderildi ve montajı yapılarak 1886 yılında açıldı.
Eiffel, 1886’da, Fransa’nın Nice kentindeki gözlemevi için bir kubbe tasarladı. Hareketlilik özelliği ile dikkat çeken kubbe, o dönemde gene dünyadaki en büyük gözlemevi kubbesiydi. Adını taşıyan ünlü şaheseri ise “Eyfel Kulesi” oldu. Emile Nouguier ve Maurice Koechlin’in tasarladıkları, 1889 Uluslararası Sergi’sinin merkezinde yer alan kulenin yapımına 1887 yılında başladı. Kule, 2.500.000 perçin ve 12.000 parçadan oluştu. Hepsi birleştiğinde rüzgar basıncını kaldıracak şekilde tasarlanmışlardı. Yüksekliği 299 metre 92 santimetre olan Eyfel Kulesi’nin inşaatı iki yılda tamamlandı. Fransa’da sadece bir turistik cazibe yapısı değil, aynı zamanda Parisliler ve eleştirmenlerce bir sanat eseri sayıldı. Eyfel Kulesi’nin inşaatı ona aerodinamik ilgisini aşıladı. 1905’te Kule’nin altına bir aerodinamik laboratuvarı yaptı ve 1909’da ilk rüzgar tünelini inşa etti. Emekli olduktan sonra hayatının geri kalanını meteorolojiye ve aerodinamiğe adadı. 1912’de Auteuil’de daha büyük bir araştırma laboratuvarı kurdu. Tarihe geçen bir dizi dev yapı tasarlayıp inşa etmesine rağmen en ünlü ve ikonik yapısı dünyaca ünlü “Onu kıskanıyorum, çünkü benden ünlü!” dediği Eyfel Kulesi oldu. 1913 yılında, “Smithsonian” kurumunun “Samuel P. Langley Madalyası” ile onurlandırıldı. Mimari başarılarındaki sihirli formülün, bir tasarımdaki temel çizgilerin o yapının işlevine tam olarak uyması olduğunu açıkladı. 8 Temmuz 1862’de evlendiği Marguerite Gaudelet ile on beş yıl süren evliliklerinden üçü kız ikisi erkek (Albert, Claire, Edouard, Laure, Valentine) beş çocukları oldu. 1887’de Marguerite Gaudelet ‘nin zatürreeye yakalanıp ölmesinden sonra Gustave Eiffel bir daha evlenmedi. 27 Aralık 1923’te Paris’te “Rabelais” sokağındaki evinde öldü ve “Levallois-Perret Mezarlığı” na gömüldü.
