La Fontaine yüzünden yıllardır, insanlar ağustos böceğine büyük haksızlık yapmış. La Fontaine’nin haksız olduğu da bilimsel yönden ispatlanmıştır. Hikayeye göre karınca tüm yaz çalışıp yiyecek biriktirirken, ağustos böceği saz çalıp şarkı söylemiş, kışın da karıncaya muhtaç olmuştur. Ağustos böceğinin hayatını bilenler, bu hikayenin böyle olamadığını da bilirler.
Yapılan araştırmalara göre ağustos böceği ağustos ayından sonra hayatta kalmıyor. Yani kış için yiyecek biriktirmesinin bir anlamı yok. Dişi ağustos böceği, uzantılı yumurtlama borusuyla yumurtalarını ağaçların genç sürgün yarıklarının içine bırakır. Bunlardan altı hafta sonra “nimf” adı verilen ve erginlere benzemeyen yavrular çıkar. Danaburnuna benzeyen bu yavrular, kazıcı ön ayaklarıyla toprağı kazarak altına gizlenirler. Toprak altında yaşayan ağustos böcekleri, ağaç kökleri ve öz suyu emerek beslenirler. 17 sene toprak altında kalan ağustos böceği yeryüzüne çıktıktan sonra 4 haftalık ömre sahiptir. Bu dört haftayı eş arayarak geçiren ağustos böceği eşleştikten sonra ölür, kışın yaşamayacağı için yiyecek biriktirme endişesi olmaz. Bu da La Fontaine’nin haksız olduğunun ispatıdır.
Başlarında iri iki petek gözden başka, alınlarında üç tane de küçük nokta göz vardır. Antenleri kısa ve sert kıl gibidir. Ön kanatları, arka kanatlardan daha uzun yapılıdır. Çoğu arka bacaklarının yardımıyla sıçrayarak hızla havalanırlar. Gündüzleri yaprak aralarında gizlenirler. Hortumlarını ağaç filizlerine batırıp özlerini içerler. Özellikle söğüt sürgünlerinin özsuyunu emerler. Erkek ağustos böceklerinin karınlarının altı sağlı sollu gergin bir zarla örtülüdür. Bunlar bir çift ses çıkarma organıdır. Kas yardımıyla bu zarları titreterek ses çıkarırlar. Dişilerinde ses çıkarma organı yoktur.
