Abdi İpekçi, bir gazete yazarıydı. Özel bir gazetede günlük olarak yazıları yayınlanmaktaydı. Ayrıca gazetenin ilk olarak yazı işleri, sonra da genel yayın müdürü olarak faaliyet gösteriyordu. Yazılarında barıştan ve kardeşlikten yana olduğu açıkça gözlenmekteydi. Ancak bazı kişilerce İpekçi’nin yazıları rahatsız edici bulunmuş olacak ki 1 Şubat 1979 tarihinde hain bir saldırı sonucu hayatını kaybetti. Abdi ipekçi 1961 – 1979 tarihleri arasında hep aynı gazetede aynı görevine devam etti, öldüğü güne kadar da kardeşlikten ve beraberlikten yana olan eserler ve yazılar hazırladı. Genel olarak düşüncelerinde Atatürkçülük yanlısı, özgürlük sevdalısı bir portre çizdi. Basın Şeref Divanında gene sekreterlik gibi birçok saygın işte bulunan İpekçi, 50 yaşında hayata gözlerini yumdu.
Abdi İpekçi, 1929 Ağustosunda İstanbul’da dünyaya geldi. Galatasaray Lisesi ve ardından hukuk fakültesini bitiren ünlü gazeteci ilk görevini Yeni Sabah gazetesinde aldı. Sonrasında hızla yükselen ve çeşitli görevlere getirilen İpekçi’nin son görevi ise Milliyet gazetesi genel yayın müdürlüğü idi. 1954 yılında yazı işleri müdürü olarak girdiği gazeteden evine gitmek için ayrıldığı 1 Şubat 1979 günü, Mehmet Ali Ağca isimli kişi tarafından kurşunlanarak öldürüldü. Öldürüldüğünde henüz 50 yaşında olan gazetecinin ülkenin kaos ortamında olduğu bu günlerde birlik çağrıları yüzünden suikasta kurban gittiği iddia edilmektedir. Mehmet Ali Ağca, Abdi İpekçi’yi vurduktan bir süre sonra yakalandı ve yargılanmaya başlandı. Bu sırada ülkenin en sıkı korunan cezaevlerinden olan Maltepe Cezaevi’nde tutulmaktaydı. Bir süre sonra buradan kaçırıldı. Ardından Papa’ya suikast düzenlemek isterken yakalandı ve 20 yıl boyunca Fransa sınırları içerisinde hapis oldu. Sonrasında Türkiye’ye dönen Ağca, İpekçi cinayetinden ceza almadan kurtuldu. Bu şekilde kapanan davada ceza alan kişi olduysa da cezasını çeken kimse olmadı. Zaman aşımına uğrayan ve delillerin karartılmasıyla sonuçlanamayan Abdi İpekçi davası bu şekilde tarihin tozlu sayfalarına karıştı. Son olarak Ağca’nın bu cinayet ile ilgili son verdiği yeminsiz ifadeleri gündeme bomba gibi düştü: “ben bu karanlık suikastın en büyük mağduruyum”.
Abdi İpekçi, yaşadığı süre içerisinde sürekli üreten bir tutum takınmıştır. Gazetede yazılarına yer verilen İpekçi’nin düşünceleri Atatürkçülük ve kardeşlik mesajları ile doluydu. 12 Eylül dönemine denk gelen bu yazılarında halkı her zaman birlik olmaktan yana teşviklerde bulunmuştur. Buna rağmen cinayete kurban gitmekten kurtulamamıştır.
Abdi İpekçi’nin bilinen eserleri ise şunlardır; Afrika (1955), İhtilalin İç Yüzü (1965), Dünyanın Dört Bucağından (1971)
